Ντοματοκεφτέδες επί δύο (Ν^2)

Ντοματοκεφτέδες, πολυαγαπημένος νησιώτικος μεζές! Προσωπικά τους κάνω σε δύο εκδοχές. Η πρώτη είναι η αυθεντική συνταγή, ιδανική για νηστεία και χορτοφάγους (η δική μου επιλογή) και η άλλη είναι με φετούλα και αυγά, πιο γεμάτη γεύση (η αγαπημένη της οικογένειάς μου). Και οι δύο έχουν ακριβώς την ίδια διαδικασία απλά διαφέρουν σε κάποια υλικά.

Η αυθεντική νησιώτικη συνταγή

4 άτομα

2 κρεμμύδια ξερά ψιλοκομμένα

1 κιλό ντοματάκια Σαντορίνης ή ντομάτες (σφιχτές και ώριμες) ψιλοκομμένες

λίγο δυόσμο (ιδανικά ψιλοκομμένο)

λίγο θυμάρι

λίγη ρίγανη

λίγο σκόρδο

1/2 φλ. τσαγιού μπύρα

7-8 κουταλιές αλεύρι

αλάτι

πιπέρι

λάδι για το τηγάνισμα

Και...η "πονηρή παραλλαγή"

2 κρεμμύδια ξερά ψιλοκομμένα

1 κιλό ντοματάκια Σαντορίνης ή ντομάτες (σφιχτές και ώριμες) ψιλοκομμένες

λίγο δυόσμο (ιδανικά ψιλοκομμένο και φρέσκο)

λίγο θυμάρι

λίγη ρίγανη

λίγο σκόρδο

1 αυγό (καλά χτυπημένο)

5-6 κουταλιές αλεύρι 

1/2 φλιτζάνι τσαγιού τυρί φέτα τριμμένη

αλάτι

πιπέρι

λάδι για το τηγάνισμα 

 Διαδικασία

Ανακατεύουμε όλα τα συστατικά για να γίνει ένας παχύρρευστος χυλός. Αν είναι αρκετά ρευστός ο χυλός μας προσθέσουμε λίγο παραπάνω αλεύρι. Σε ένα φαρδύ τηγάνι ζεσταίνουμε μπόλικο λάδι σε μέτρια φωτιά. Πλάθουμε τους ντοματοκεφτέδες μας και κουταλιά – κουταλιά τους τηγανίζουμε μέχρι να ροδίσουν περίπου 2 λεπτά από κάθε πλευρά. Προσοχή πρέπει πρώτα να έχει ζεσταθεί το λάδι καλά. Όταν γίνουν τους τοποθετούμε σε μια πιατέλα με απορροφητικό χαρτί (κουζίνας) για να μην είναι υπερβολικά λαδεροί. Σερβίρουμε τους ντοματοκεφτέδες ζεστούς και λαχταριστούς.

Φολέγανδρος (Μέρος 1ο) Καλασούνα

Καλημέρα από την πανέμορφη Φολέγανδρο! Καιρό έχουμε να τα πούμε αλλά που να βρεις χρόνο σε ένα νησί σαν αυτό! Πριν σας δώσω τη συνταγή από την πεντανόστιμη τοπική πίτα, καλασούνα, θα προσπαθήσω να σας ταξιδέψω νοερά στο κυκλαδίτικο νησί με δυο αναρτήσεις, η μια θα αφορά την καλασούνα και τη χώρα της Φολεγάνδρου και η άλλη τις παραλίες, τις περιπατητικές διαδρομές και το παραδοσιακό πιάτο, ματσάτα!

Καταρχήν, η Φολέγανδρος δεν είναι ένα νησί για όλους, αλλά για λίγους και φανατικούς θαυμαστές! Προσωπικά ανήκω στη δεύτερη κατηγορία, αλλά για να σας εξηγήσω τι εννοώ... Πρώτα από όλα να σας πω ότι στη Φολέγανδρο τον Αύγουστο κυριαρχούν τα μελτέμια για αυτό πάρτε οπωσδήποτε ένα ζακετάκι και ένα μακρύ παντελόνι για το βραδάκι. Βέβαια από τον καύσωνα τής εννοείται ότι είναι προτιμότερος ο αέρας καθώς η Φολέγανδρος έχει ελάχιστα δέντρα, το τοπίο της θυμίζει κάτι από Σελήνη ή από την έρημο τουΤέξας. Μάλιστα θα δείτε ότι οι παλιοί κάτοικοι είχαν φτιάξει πέτρινα κυκλικά κτίσματα για να φυτέψουν δέντρα όπως συκιές ή λεμονιές για να μην τα παρασύρει ο αέρας! Και ενώ σχεδόν όλο το νησί είναι πετρώδες και ο ταξιδιώτης από τον Καραβοστάση, το λιμάνι της Φολεγάνδρου, κατευθυνθείτε στη Χώρα βλέποντας πέτρες και βουνά φτάνει στην όαση της Χώρας. Ότι και να σας πω για τη Χώρα είναι λίγο, είναι πανέμορφη και γραφική, γεμάτη μικρά μαγαζάκια που βρίσκονται γύρω από τις πλατείες της και είναι όλα πανέμορφα και προσεγμένα. Οι πλατείες της είναι καταπράσινες με ανθισμένες βουκαμβίλιες και κληματαριές και όλα τα κτίρια κάτασπρα με τις παραδοσιακές ξύλινες καρέκλες σε ταξιδεύουν σε άλλη εποχή... Είναι δύσκολο να διακρίνεις που τελειώνει το ένα μαγαζί και που αρχίζει το άλλο, που αρχίζει η μια ταβέρνα και που η άλλη, στα περισσότερα όμως θα βρείτε καλό φαγητό, ρακόμελο, ψημένη ρακί και κρασί που το προμηθεύονται από άλλα νησιά. Όσο για νυχτερινή διασκέδαση αν ονειρεύεστε κοκτέιλς και ξένα hits να ακούγονται δυνατά θα απογοητευτείτε! Όχι πως δεν υπάρχουν καθόλου αλλά κατά κύριο λόγο η νυχτερινή ζωή βρίσκεται σε μαγαζάκια που σερβίρουν ρακόμελα, με χαλαρή μουσική και καλή διάθεση. Τα πάντα στη Φολέγανδρο κινούνται χαλαρά φανταστείτε ότι σχεδόν όλα τα μαγαζιά το μεσημέρι κλείνουν από τα παντοπωλεία μέχρι και τις ταβέρνες! 

Επίσης αν βρεθείτε στη χώρα ευκαιρία να προχωρήσετε στο Κάστρο και στην Πούντα. Μιλώντας για Κάστρο δεν εννοούμε τίποτα άλλο από τα παλιά σπίτια της Χώρας, ένα μέρος ιδανικό για μια απογευματινή βόλτα και μερικές φωτογραφίες. Ενώ στην Πούντα θα μπορέσετε να καταλάβετε ιδίοις όμμασι ότι η Χώρα είναι κυριολεκτικά χτισμένη στο χείλος του γκρεμού...Η θέα θα σας κόψει την ανάσα!

Πριν αρχίσουμε όμως τη μαγειρική μας να σας πω ότι αν πάτε αρχές Ιουλίου με μέσα Αυγούστου φροντίστε να ενημερωθείτε για τις γιορτές Φολεγάνδρου, που γίνονται κάθε χρόνο και κερδίζουν το κοινό κάθε φορά!

Κλείνοντας θα ήθελα να επισημάνω ποιος θα το φανταζόταν άλλοτε πως ένα νησί που αποτελούσε από τα χρόνια ακόμη της Ενετοκρατίας τόπο εξορίας κρύβει τόσες ομορφιές ώστε να ζηλεύεις τους κατοίκους της που ζουν εκεί.

Σήμερα λοιπόν μαγειρεύει μια ντόπια Φολεγανδρίτισσα για μας την παραδοσιακή πίτα, καλασούνα. Η καλασούνα φτιάχνεται από το παραδοσιακό φολεγανδρίτικο τυρί, σουρωτό που έχει μια υπόξινη γεύση και από κρεμμύδια που το γλυκαίνουν υπέροχα. Αν είστε από τους τυχερούς που θα επισκεφτούν το νησί δοκιμάστε την για πρωινό αλλά και για ορεκτικό, καθώς είναι μια σίγουρη επιλογή! 

Υλικά 

2-3 κρεμμύδια

χοντρό αλάτι

1/2 κιλό σουρωτό ή ξινομυζηθρα

Πιπέρι (προαιρετικά)

1/2 κιλό αλεύρι για πίτες

1/3 ποτήρι ελαιόλαδο

1 μαγιά

1/2 ποτήρι χλιαρό νερό (ανάλογα με το αλεύρι μας)

λάδι για το ταψί

Διαδικασία

Πρώτα από όλα καθαρίζουμε τα κρεμμύδια και τα τρίβουμε ή τα κόβουμε σε λεπτές φέτες ανάλογα με το αν θέλουμε να νιώθουμε το κρεμμύδι ή όχι, προσθέτουμε 1 κουταλιά αλάτι και τα ανακατεύουμε σε ένα μπολ για να μαραθούν τα κρεμμύδια μας. Αφήνουμε για μισή ώρα και μετά τα ξεπλένουμε. Αφού τα ξεπλύνουμε τα στραγγίζουμε πολύ καλά. Προσθέτουμε το σουρωτό (επειδή ενδέχεται να μην βρίσκουμε σουρωτό μπορούμε να βάλουμε ξινομυζήθρα) και ανακατεύουμε πολύ καλά. Προσθέτουμε λίγο αλάτι και πιπέρι αν χρειάζεται.

Για το φύλλο μας σε μια λεκανίτσα βάζουμε το αλεύρι και κάνουμε μια λακουβίτσα στο κέντρο. Πρώτα στη λακουβίτσα ρίχνουμε τη μισή ποσότητα νερού και προσθέτουμε τη μαγιά. Στη συνέχεια ρίχνουμε τα υπόλοιπα υλικά κρατώντας το μισό νερό και με τα δάχτυλά μας αναμειγνύουμε σιγά σιγά το αλεύρι. Προσθέτουμε σιγά σιγά το υπόλοιπο νερό ώστε να γίνει μια μαλακή ζύμη, εύκολη στο πλάσιμο. Ενδέχεται να χρειαστούμε λιγότερο ή περισσότερο νερό ανάλογα με το αλεύρι που χρησιμοποιήσαμε. 

Αλείφουμε με λάδι ένα ταψί 

στρογγυλό ταψάκι διαμέτρου περίπου 30 εκατοστών 

και ανοίγουμε 2 μεγάλα χοντρά φύλλα. Αν θέλουμε να κάνουμε ατομικές καλασούνες όπως της φωτογραφίας κόβουμε και τα δύο φύλλα σε ορθογώνια παραλληλόγραμμα, τοποθετούμε στο κέντρο τη γέμιση και καλύπτουμε ώστε να σχηματίσουμε πακετάκια. Αν κάνουμε μια πίτα τοποθετούμε το ένα από τα δύο φύλλα στο ταψάκι, ώστε να καλύπτει και μέρος από τα τοιχώματα του ταψιού. Απλώνουμε ομοιόμορφα τη γέμιση από πάνω και σκεπάζουμε με το δεύτερο φύλλο. Τέλος με ένα μαχαίρι χαράσσουμε σε κομμάτια την επιφάνεια της πίτας για να κοπεί ευκολότερα και να ψηθεί ομοιόμορφα. 

Και στις δυο περιπτώσεις αλείφουμε με λάδι την επιφάνεια της πίτας μας ή των ατομικών καλασούνων και ψήνουμε περίπου μια ώρα σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς ή μέχρι να ροδίσει ομοιόμορφα.

Αυθεντική ιταλική πίτσα

Το Ελληνικό Χρέος στην Γαστρονομία ταξιδεύει...στη γειτονική Ιταλία και συγκεκριμένα στη Ρώμη! Προσωπικά τη λάτρεψα τη Ρώμη, κάθε γωνιά έχει κάτι να δεις, κάπου να χαζέψεις....Μου αρέσει η μαγεία που υπάρχει παντού ειδικά αν σου αρέσει η τέχνη και ψάξεις λίγο πριν πας θα ενθουσιαστείς. Τα πάντα είναι τόσο μεγαλοπρεπή και επιβλητικά σου προκαλούν δέος και σε προβληματίζουν λίγο για τη ματαιοδοξία των ανθρώπων...

Ας επανέρθουμε όμως στα γαστρονομικά θέματα... Πριν ταξιδέψω στην Ιταλία είχα ακούσει πολύ αντικρουόμενα πράγματα για την ιταλική κουζίνα. Πολλοί δήλωναν φανατικοί θαυμαστές και πολλοί απογοητεύτηκαν.... Προσωπικά όταν ταξιδεύω κάπου προσπαθώ να αποφύγω τα τουριστικά μέρη για φαγητό γιατί αφενός είναι πολύ ακριβά και αφετέρου υστερούν σε ποιότητα. Έτσι ακριβώς έκανα και στη Ρώμη και δεν το μετάνιωσα. ΄Ο,τι και να δοκίμασα ήταν φανταστικό. Το παγωτό  τα μακαρόνια, η τιραμισού, οι πίτσες...Όλα υπέροχα!

Εμπνευσμένη από αυτό το ταξίδι θα σας δώσω τη αυθεντική συνταγή της ιταλικής πίτσας.. Όσο για όσους είναι φαν της χοντρής ζύμης με πολλά υλικά και πολύ λάδι... μην μπείτε καν στη διαδικασία να τη δοκιμάσετε... Α!και επίσης σε μια συζήτηση που είχα με ντόπιους έμαθα ότι στη Ρώμη δεν έχουν παράδοση στην πίτσα και η original ιταλική μαργαρίτα πίτσα κατάγεται από τη Νάπολη...

Buon appetito!

Υλικά

3-4 λεπτές πίτσες

Για τη ζύμη

500 γρ. αλεύρι για ψωμί (περίπου 4 κούπες)

1 φακελάκι ξερή μαγιά

3 κ.σ. ελαιόλαδο

1 κ.γ. αλάτι

1 κ.γ. ζάχαρη 

300-350 ml νερό χλιαρό (περίπου 1 1/4 κούπας) ελαιόλαδο

2-3 φύλλα ψιλοκομμένο βασιλικό

Για τη γέμιση

2-3 κ.σ. ελαίλαδο

αλάτι

3 μπάλες μοτσαρέλα

1 κούπα τοματοπελτέ

2 σκελίδες σκόρδο

Βήματα

Κοσκινίζουμε το αλεύρι σε ένα μπολ, προσθέτουμε το αλάτι και ανακατεύουμε. Στο κέντρο κάνουμε μια λακκούβα. Σε ένα άλλο μπολ ανακατεύουμε τη μαγιά, τη ζάχαρη και το ελαιόλαδο μέσα στο νερό και το αφήνουμε για λίγα λεπτά για να δράσει η μαγιά. Στη συνέχεια, ρίχνουμε λίγο λίγο το υγρό μείγμα στη λακκούβα ανακατεύοντας με τα δάχτυλά μας σιγά σιγά ώστε να απορροφάται από το αλεύρι. Όταν προσθέσουμε όλο το υγρό μείγμα ζυμώνουμε μέχρι να έχουμε μια λεία, ελαστική ζύμη. Ενδεχομένως να μην χρειαστεί να προσθέσουμε όλο το νερό ή να βάλουμε λίγο παραπάνω ανάλογα με το αλεύρι που χρησιμοποιήσαμε. Σε κάθε περίπτωση όμως θα πρέπει η ζύμη να είναι εύπλαστη και μαλακή χωρίς να κολλάει στα χέρια μας. 

Αφού ζυμώσουμε κάνουμε τη ζύμη σαν μια μεγάλη μπάλα, καλύπτουμε το μπολ με ένα υγρό πανί και τοποθετούμε τα σε ένα ζεστό δωμάτιο για περίπου μία ώρα μέχρι η ζύμη να έχει διπλασιαστεί σε μέγεθος.

Όταν φουσκώσει η ζύμη τη διαχωρίζουμε σε μπαλάκια και με τη βοήθεια ενός πλάστη ανοίγουμε στρογγυλά φύλλα πολύ λεπτά. Τοποθετούμε τη ζύμη σε στρογγυλά ταψάκια που έχουμε λαδώσει ελαφρώς. 

Για να ετοιμάσουμε τη σάλτσα μας, ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε ένα τηγανάκι και προσθέτουμε τις σκελίδες σκόρδο αφήνουμε μερικά λεπτά για να δώσει το σκόρδο άρωμα στο λάδι. Βγάζουμε το τηγανάκι μας από τη φωτιά προτού μαυρίσει το σκόρδο και αφαιρούμε τις σκελίδες σκόρδο. Ανακατεύουμε τον τοματοπελτέ με το λαδάκι και ρίχνουμε μερικές κουταλιές πάνω στην πίτσα. 

Κόβουμε τη μοτσαρέλα σε φέτες και βάζουμε διάσπαρτα πάνω στη πίτσα. Ψήνουμε σε πολύ καλά προθερμασμένο φούρνο στους 250 βαθμούς περίπου 20 λεπτά.  Σερβίρουμε με μερικά ψιλοκομμένα φυλλαράκια βασιλικού. Αν θέλετε μπορείτε να τοποθετήσετε μερικές στην κατάψυξη για κάποια άλλη φορά, διατηρούνται για πολύ καιρό χωρίς κανένα πρόβλημα. 

Viva la pizza!